Σε μια λιτή και συγκινητική εκδήλωση στο γραφείο της Ισραηλιτικής Κοινότητας Λάρισας, τιμήθηκαν οι δύο πρώην Πρόεδροί της, Μιχάλης Λεβής και Μώρις Μαγρίζος, με την ανάρτηση των φωτογραφιών τους δίπλα σε εκείνες των άλλων Προέδρων της ιστορικής μας Κοινότητας.
Παρόντες στην τελετή ήταν ο Ραβίνος Λάρισας Ηλίας Σαμπετάι, ο Επίτιμος Πρόεδρος Μίνος Αλμπελανσής, ο Πρόεδρος Ηλίας Καμπελής και όλα τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου, ο Αντιπρόεδρος της Κοινοτικής Συνέλευσης Αλμπέρτος Μπέγας και ασφαλώς τα μέλη των οικογενειών των δύο τέως Προέδρων.
Ο κ. Καμπελής αναφέρθηκε με συγκίνηση και ευγνωμοσύνη στο έργο των δύο Προέδρων που «με τη σειρά του ο καθένας έβαλε την δική του ψηφίδα στο αρμονικό μωσαϊκό της κοινοτικής μας ζωής», όπως είπε χαρακτηριστικά, περιγράφοντάς τους ως «ακούραστους πολεμιστές του σωστού, του δίκαιου και της προσφοράς, που κατάφεραν να κάνουν τη μικρή μας κοινότητα υπολογίσιμη δύναμη, όχι μόνο σε τοπικό επίπεδο, αλλά και στον Ελληνικό Εβραϊσμό».
Στη συνέχεια τον λόγο έλαβε ο Ραβίνος κ. Ηλίας Σαμπετάι, τονίζοντας ότι «για τους αείμνηστους Μιχαέλ Λεβή και Μώρις Μαγρίζο μιλούν τα έργα, η αυταπάρνηση και ο ανεξάντλητος ζήλος που επέδειξαν επί δεκαετίες εργαζόμενοι για την ευημερία της Κοινότητας αλλά και όλου του Ελληνικού Εβραϊσμού», ενώ κατέληξε λέγοντας πως «τα έργα και τα επιτεύγματά τους συνθέτουν ένα έμβλημα τιμής και ανθρωπιάς και αποτελούν σπουδαία παρακαταθήκη για όλους εμάς».
Τέλος, λίγα λόγια αφιέρωσε στους δύο τιμώμενους και ο Επίτιμος Πρόεδρος κ. Μίνος Αλμπελανσής, που, όπως είπε, είχε τη χαρά και την τιμή να συνεργαστεί και με τους δύο, καθώς υπήρξε ο διάδοχος του Μιχάλη Λεβή και ο προκάτοχος του Μώρις Μαγρίζου, εκφράζοντας την ευχή το παράδειγμά τους να αποτελέσει φωτεινό οδηγό για τις επόμενες γενιές.
Αμέσως μετά, το Διοικητικό Συμβούλιο κάλεσε για την ανάρτηση των φωτογραφιών των δύο πρώην Προέδρων τα μέλη των οικογενειών τους, τα οποία συγκινημένα ευχαρίστησαν για την τιμή και για τα λόγια που ακούστηκαν για τους αγαπημένους τους, επιβεβαιώνοντας πως ο εβραϊσμός και η κοινότητα ήταν πάντα το πρωταρχικό τους μέλημα.
Διαβάστε παρακάτω σύντομα βιογραφικά των αείμνηστων πρώην Προέδρων Μιχάλη Λεβή και Μώρις Μαγρίζου, καθώς και τα πλήρη κείμενα των ομιλιών της εκδήλωσης
Μιχάλης Λεβής: Υπήρξε ένας από τους αξιολογότερους ηγέτες της Κοινότητάς μας. Γιος του Μπένιου και της Αλίκης Λεβή, γεννήθηκε στη Λάρισα στα μαύρα χρόνια της κατοχής και από μικρός έδειξε πως ήταν άνθρωπος δραστήριος, εργατικός και φιλοπρόοδος. Παράλληλα με την επιτυχημένη επαγγελματική του πορεία, καθώς διατήρησε μέχρι το τέλος της ζωής του ένα από τα πιο γνωστά και ονομαστά εμπορικά καταστήματα της πόλης και παράλληλα με τη δημιουργία μιας όμορφης οικογένειας, με την άξια σύζυγό του Αλέγρη, ασχολήθηκε από τη νεαρή του ηλικία και με την Κοινότητά μας την οποία την υπηρέτησε με ιδιαίτερη αφοσίωση επί δεκαετίες. Από το 1975, που εξελέγη στο Διοικητικό Συμβούλιο ως Γεν.Γραμματέας, συνέχισε δυναμικά, αναλαμβάνοντας τη θέση του Προέδρου το 1984 και διατηρώντας την για 12 χρόνια, στη διάρκεια των οποίων δεν έλειψε από το γραφείο της Κοινότητας ούτε μία ημέρα. Πραγματοποίησε σπουδαίο έργο σε κάθε τομέα της κοινοτικής ζωής και με την εξωστρέφειά του συνέχισε το έργο των προκατόχων του στην καθιέρωση της Κοινότητας Λάρισας ως έναν από τους σημαντικότερους φορείς της πόλης, αλλά και του Ελληνικού Εβραϊσμού γενικότερα. Αξίζει να αναφερθεί ενδεικτικά ότι επί των ημερών του έγιναν τα αποκαλυπτήρια του Μνημείου Ολοκαυτώματος στην Πλατεία Εβραίων Μαρτύρων Κατοχής. Σε αναγνώριση του έργου του, το Διοικητικό Συμβούλιο, σε ειδική τελετή τον Μάιο του 1997, του απένειμε τον τίτλο του Επιτίμου Προέδρου, τίτλο που τίμησε με τη μετέπειτα στάση του, αφού παρέμεινε πάντα δίπλα σε όλα τα επόμενα συμβούλια, με σύνεση, μαχητικότητα και διορατικότητα, προσφέροντας την πολύτιμη εμπειρία του για το καλό της Κοινότητάς μας. Έφυγε από τη ζωή τον Οκτώβριο του 2020.
Μώρις Μαγρίζος: Υπήρξε ένας από τους πιο αφοσιωμένους ηγέτες της Κοινότητάς μας και του Ελληνικού Εβραϊσμού, με έργο σημαντικό και πολύπλευρο. Γεννημένος στη Λάρισα και μεγαλωμένος στην θρησκευόμενη οικογένεια του Ζακίνου και της Τζούλιας Μαγρίζου, δραστηριοποιήθηκε από την εφηβική του ηλικία στα κοινοτικά πράγματα. Συμμετείχε για 24 χρόνια σε διάφορες θέσεις στο Διοικητικό Συμβούλιο, μέχρι το 2002 που εξελέγη Πρόεδρος. Κράτησε τη θέση αυτή για 18 συναπτά έτη, στη διάρκεια των οποίων εργάστηκε με πάθος για την πρόοδο, την εξωστρέφεια και την ισχυροποίηση της Κοινότητας Λάρισας. Με την ίδια αφοσίωση υπηρέτησε και τον Εβραϊσμό της Ελλάδας, ως μέλος του Κεντρικού Ισραηλιτικού Συμβουλίου, του οποίου τα τελευταία χρόνια υπήρξε Αντιπρόεδρος, αλλά και ως μέλος των Διαχειριστικών Επιτροπών των εν αδρανεία Κοινοτήτων Καβάλας και Ρόδου. Παράλληλα με την κοινοτική του δράση, δημιούργησε μια όμορφη οικογένεια με τη σύντροφό του Ρόζα, ενώ, με την εργατικότητα και το φιλοπρόοδο πνεύμα του, έστησε μια από τις πιο επιτυχημένες επιχειρήσεις της πόλης στον χώρο του επίπλου, στην οποία επάξια τον διαδέχτηκαν τα παιδιά του. Απεβίωσε τον Φεβρουάριο του 2022.
Ομιλία Ραβίνου Λάρισας κ. Ηλία Σαμπετάι
Σελοσά Παρνασσίμ Τοβίμ λε Γισραέλ: Τρεις καλοί Επίτροποι- Ηγέτες αναδεικνύονται στο Λαό Ισραήλ σε κάθε γενιά. Στα πρώτα βήματα των Ισραηλιτών ως λαός με εθνική συνείδηση, αναδείχθηκαν ο Μωυσής, ο Ααρών και η Μυριάμ.
Η Ι.Κ.Λάρισας κατά την μακρόχρονη πορεία της καθοδηγήθηκε από σπουδαίους και πιστούς ηγέτες. Απόψε τιμάμε δύο διακεκριμένους προέδρους για την συνεισφορά τους στην κοινοτική ζωή και τον Ιουδαϊσμό. Για τους αείμνηστους Μιχαέλ Λευή και Μώρις Μαγρίζο μιλούν τα έργα, η αυταπάρνηση και ο ανεξάντλητος ζήλος που επέδειξαν επί δεκαετίες εργαζόμενοι για την ευημερία της Κοινότητας αλλά και όλου του Εβραϊσμού. Κατέστησαν την κοινότητα οργανισμό σεβαστό σε όλη τη Λαρισαϊκή κοινωνία.
Σε μια αλληγορική ιστορία στο Μιδράς διαβάζουμε για δυο πλοία που συναντήθηκαν σε ένα λιμάνι. Το ένα πλοίο απέπλεε για μακρινό ταξίδι σε άγνωστες θάλασσες, το άλλο πλοίο επέστρεφε από μεγάλο και δύσκολο ταξίδι. Το συγκεντρωμένο πλήθος στην προκυμαία επευφημούσε το πλοίο που απέπλεε, ενώ παρέμενε ήσυχο για το πλοίο που επέστρεψε. Ένας γέροντας παρατήρησε πως προτιμότερο είναι να χαιρετούμε τον τερματισμό και όχι το ξεκίνημα ενός ταξιδιού.
Το ίδιο συμβαίνει και με τη ζωή των ανθρώπων. Μετά την αποδημία, μπορούμε να μιλήσουμε για την ποιότητα ζωής και τα έργα ενός συνανθρώπου μας. Τόσο ο Μιχαέλ Λευή όσο και ο Μώρις Μαγρίζος έφυγαν από τη ζωή φορτωμένοι με καλές, ηρωικές και ενάρετες πράξεις. Τα έργα και τα επιτεύγματά τους συνθέτουν ένα έμβλημα τιμής και ανθρωπιάς. Αποτελούν σπουδαία παρακαταθήκη για όλους εμάς.
Ομιλία Προέδρου ΙΚΛ κ. Ηλία Καμπελή
Βρισκόμαστε σήμερα εδώ πλημμυρισμένοι από βαθιά συναισθήματα συγκίνησης και ευγνωμοσύνης για το έργο των δυο επίτιμων προέδρων Μιχάλη Λεβή και Μώρις Μαγρίζου.
Δυο ανθρώπινες παρουσίες που, με την σειρά του ο καθένας, έβαλε την δική του ψηφίδα στο αρμονικό μωσαϊκό της κοινοτικής μας ζωής την περίοδο της προεδρίας τους.
Ακούραστοι πολεμιστές του σωστού, του δίκαιου και της προσφοράς. Σεμνοί, χωρίς να ξεχνούν ποτέ ότι με την προσπάθεια είναι όλα εφικτά, όπως και το απέδειξαν ο καθένας ξεχωριστά με την προσωπική στάση ζωής τους.
Αναφέρομαι και για τους δυο μαζί. Δεν μπορώ να τους διαχωρίσω. Εργατικοί, προσηνείς, με χιούμορ, με διάθεση για προσφορά, πάντα πρόθυμοι να συμβουλέψουν για κοινοτικά θέματα.
Ήταν φιλοπρόοδοι άνθρωποι, δημοκρατικοί, όπως έμπρακτα το απέδειξαν, τόσο στην κοινότητα μας, όσο επίσης και στην δημιουργία και ανάπτυξη της οικογένειας τους.
Κατάφεραν να κάνουν την μικρή μας κοινότητα υπολογίσιμη δύναμη όχι μόνο σε τοπικό επίπεδο αλλά και στον Ελληνικό Εβραϊσμό.
Δυο διαφορετικές προσωπικότητες με μια κοινή αγάπη: τον εβραϊσμό και την κοινότητά μας.
Αυτή η υστεροφημία του «τοβ σεμεν τοβ» είναι κάτι που επαναλαμβάνεται στην ανάγνωση της Τορά, κάτι που μας σηματοδοτεί. Η παρακαταθήκη αυτή του καλού ονόματος χαρακτηρίζει τις οικογένειες του Μιχάλη Λεβή και Μώρις Μαγρίζου.
Δυστυχώς όμως έφυγαν νωρίς από κοντά μας και μας λείπουν πολύ. Μας λείπει τόσο η παρουσία τους όσο και η προσφορά τους.
Η Κοινότητα της Λάρισας θα είναι πάντοτε ευγνώμων για το σημαντικό έργο και την προσφορά τους και ο σεβασμός προς τις οικογένειες τους είναι η ελάχιστη τιμή αναγνώρισης.
Υποσχόμαστε να συνεχίσουμε να πράττουμε το καλύτερο για την πρόοδο και την συνέχιση της κοινότητας μας.
Ομιλία Επίτιμου Προέδρου ΙΚΛ κ. Μίνου Αλμπελανσή
Αγαπητοί Αδελφοί,
Βρισκόμαστε σήμερα εδώ για να τιμήσουμε τη μνήμη και να αναρτήσουμε τις φωτογραφίες στα γραφεία της Κοινότητας μας, των δύο Προέδρων που έφυγαν από τη ζωή, του Μιχάλη Λεβή και του Μώρις Μαγρίζου.
Δύο ανθρώπων που αφιέρωσαν ένα μεγάλο μέρος της ζωής τους στη διατήρηση και στην πρόοδο αυτής της Κοινότητας, αφήνοντας πίσω πολύτιμο έργο και ανεξίτηλο στίγμα στο πέρασμά τους.
Είχα την τιμή και την χαρά να συνεργαστώ μαζί τους.
Ο Μιχάλης ήταν εκείνος που με ενέπνευσε να γίνω ο διάδοχος και συνεχιστής του έργου του στην ηγεσία της Κοινότητας και εγώ ο εμπνευστής του Μώρις να με διαδεχτεί.
Θέλω να ελπίζω και να πιστεύω ότι η ανάρτηση τω φωτογραφιών τους, δίπλα στις φωτογραφίες των προηγούμενων προέδρων, θα αποτελούν φωτεινό οδηγό για τις επόμενες γενιές ώστε να συνεχίσουν την άδολη και εθελοντική προσφορά για την πρόοδο της ιστορικής μας Κοινότητας.
